از زندگانيم گله دارد جوانيم
شرمنده جواني از اين زندگانيم
دارم هواي صحبت ياران رفته را
ياري کن اي اجل که به ياران رسانيم
پرواي پنج روز جهان کي کنم که عشق
داده نويد زندگي جاودانيم
چون يوسفم به چاه بيابان غم اسير
وز دور مژده جرس کاروانيم
گوش زمين به ناله من نيست آشنا
من طاير شکسته پر آسمانيم
گيرم که آب و دانه دريغم نداشتند
چون ميکنند با غم بي همزبانيم
اي لاله بهار جواني که شد خزان
از داغ ماتم تو بهار جوانيم
گفتي که آتشم بنشاني، ولي چه سود
برخاستي که بر سر آتش نشانيم
شمعم گريست زار به بالين که شهريار
من نيز چون تو همدم سوز نهانيم
نوشته شده در تاريخ جمعه 30 آذر 1397برچسب:جرس کاروان - استاد شهریار - شایان دیبا, توسط شایان دیبا
همه عمر برندارم سر از این خمار مستی
که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی
تو نه مثل آفتابی که حضور و غیبت افتد
دگران روند و آیند و تو همچنان که هستی
نوشته شده در تاريخ دو شنبه 26 آذر 1397برچسب:خمار مستی - سعدی, توسط شایان دیبا
آدمی تا زمانی که سختی هایش را می فهمد زنده است ،ولی وقتی سختی های دیگران را درک می کند آنوقت یک انسان است....
لئو تولستوی
نوشته شده در تاريخ یک شنبه 4 آذر 1397برچسب:لئو تولستوی - شایان دیبا, توسط شایان دیبا
