رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند
چنان نماند و چنین نیز هم نخواهد ماند
من ار چه در نظر یار خاکسار شدم
رقیب نیز چنین محترم نخواهد ماند
چو پرده دار به شمشیر می زند همه را
کسی مقیم حریم حرم نخواهد ماند

حافط

یکی از عادتهای بد و ناپسند ما ایرانیها در لفافه سخن گفتن است . برخی افراد حرفهای خود را در پوششهای مختلف و بطور غیر مستقیم و گاها همراه با کنایه و طعنه بیان می کنند . مثلا افراد حرفهای خود را در قالب عکسهای پروفایلشان در شبکه های اجتماعی یا در پستها و یا اینکه حتی در محاوره های مستقیم سعی در پنهان کردن اصل موضوع و پیچیده بازگو کردن نکته های برجسته در ذهن دارند. اساسا این اتفاق ناشی از ترس انسانها از بیان مستقیم حرفهاست. ترس از تحقیر شدن ، ترس از تخریب شدن ، ترس از به هم خوردن روابط ، ترس از تنها شدن ، ترس از واکنشهای متفاوت از سوی افراد. اما همه این احساس ترس ها در واقع ریشه در آسیب های شخصیتی دارند که ما به مرور زمان در طول زندگی آنها را تجربه کرده و به دست آورده ایم. در جوامع پیشرفته و انسان محور اکه افراد آن جامعه مبتنی بر اصول عقلانی عمل میکنند ، اشخاص برای انتقاد ها ، نظرات و پیشنهادات ، گله و شکایات ، عواطف و عاشقانه ها و ... بطور واضح و بی پرده و رو در رو ، بدون هرگونه واسطه ای و کاملا مستقیم با یکدیگر سخن می گویند و هرگز این ضرب المثلِ " به در میگه دیوار بشنوه " در مورد آنها مصداق ندارد.

یاد بگیریم اگر حرفی ، انتقادی ، عاشقانه ای ، نظر و پیشنهادی نسبت به کسی یا کسانی داریم آن را با جسارت بطور مستقیم به آنها بگوییم و بی پرده و بی واسطه از آنها بخواهیم که به ما پاسخ دهند.
اینگونه روابط ما مستحکم تر خواهد شد.

شایان دیبا

مجموعه عکسهایی که در تاریخ 11/27/2019
از پارک نزدیک منزل گرفتم

برای دیدن همه عکسها به ادامه مطلب مراجعه کنید

سفر اخیر من و بانو به کانادا و بازدید از آبشار نیاگارا بزرگترین آبشار جهان

نیاگارا در شب شکوه خاصی داشت

برای دیدن عکسها به ادامه مطلب مراجعه کنید

پاییزِ زیبایِ گوشه ای از بهشت 
و زیبایی بی پایان و آرامشی وصف ناشدنی
جایی که لبها بسته میشوند و گوشها کر می شوند و چشمها می‌شنوند و هستی زبان به سخن می گشاید و
اهل دل دانند که چیست در زمزمه مبهم آب.

شهر سیلور اسپرینگ - ایالت مریلند آمریکا

( برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید )

در این خزان چهلمین
چو برگهای خسته از غرور سهمگین باد
به دور از خیانتِ تمام بوف های کور
شبیه کوچ بی صدا و پُرغم پرنده های بی وطن
به گوشه ای تکیده ام
و لحظه های رفته را
به قاب این خزان چهل ساله ام سپرده ام
در این خزان چهلمین ...

شایان دیبا

کردی آهنگ سفر اما پشیمان میشوی
چون به یاد آری پریشانم پریشان می شوی
 
گر به خاطر آوری این اشک جانسوز مرا
آنچه من هستم کنون در عاشقی آن می شوی
 
سر به زانو گریه هایم را اگر بینی به خواب
چون سپند از بهر دیدارم شتابان می شوی
 
عزم هجران کرده ای شاید فراموشم کنی
من که میدانم تو هم چون شمع گریان می شوی
 
گر خزان عمر ما را بنگری با رفتنت
همچو ابر نوبهاران اشکریزان می شوی
 
بشکند پیمانه ی صبرم,ولی در چشم خلق
چون دگر خوبان تو هم بشکسته پیمان می شوی
 
بینم آن روز ی که چون پروانه بهر سوختن
پای تا سر آتش و سر تا به پا جان می شوی
 
مرغ باغ عشقی و دور از تو جان خواهم سپرد
آن زمان بی همزبان در این گلستان می شوی
 
معینی کرمانشاهی

برخی اوقات می توان به تنهایی از منظری زیبا نگریست
برای من دوری زیباترین موهبت خداوند است
موهبتی زیبا و آرامش بخش
این روزها خوشحالم که دورم
خوشحالم که نیستم
خوشحالم که نمی بینم
خوشحالم که نمی شنوم
و خدا را به خاطر این خوشحالی و رویای زیبای تنهایی شکر میکنم 

شایان دیبا

باران زیبای بهاری در مریلند 
Silver Spring

کل تصاویر در ادامه مطلب موجود می باشد

یکسال دیگر از عمر من سپری شد . برای من گذر عمر هرگز جاده ای رو به زوال و نیستی نبوده و نیست بلکه لحظه لحظه آن برایم فرصتی ست در جهت نزدیک شدن به سرمنزل موفقیت و کمال . خدا را شاکرم از اینکه در این بزنگاه پر تلاطم زندگی پیوسته همراهم بوده و شریکی والامقام و شایسته را بعنوان همسر و همراه با من هم قطار نموده. امشب سوت حرکت زندگی به سوی هدف برای یکسال دیگر به صدا درآمد و من پرشورتر ، جوانتر و با انگیزه تر از دیروز در این مهم گام برخواهم داشت. 
شایان دیبا

پنج سال از لحظه باشکوه آغاز می گذرد
از شروع یک سفر پر فراز و نشیب
من و تو در قطار زندگی
در جاده های پر پیچ و تاب سرنوشت
هم قطار ، هم قصه ، همسفر ، همراه ، همنفس ، هم غصه ، همدم ، همنشین ، هم قدم ، هم هدف و سرانجام
"همسر"
زیباترین واژه ای که شایسته توست ای یگانه معشوق من
ای الهه مهربانی و صداقت و وفاداری
ای خداوندگار زندگیم
لاله بانوی زیبای من
پنجمین سالروز پیوندمان را گرامی می دارم
و برایت تندرستی و پیروزی آرزو می کنم.
از تو ممنونم بخاطر حضور شکیبا و مهربانت در جاده های سهمگین زندگیم.

شایان

آن همه ناز و تنعم که خزان می فرمود       عاقبت در قدم باد بهار آخر شد

" شکوفه های بهاری در واشینگتن دیسی "

سفر نوروزی سال 98 به ایالت Ohio و بازدید از موزه THE WARTHER MUSEUM 
ساخت قطار و قطعات آن از عاج فیل و فقط با استفاده از یک چاقوی ساده توسط درستان هنرمند بی بدیل Mooney  Warther

یقینا یگانه موجودی که در جهان آفرینش میتوان نمادی از خداوند و الوهیت دانست و او را ستایش کرد " زن " است . 
زن صرف نظر از ابعاد زیبایی و لطافت ، ناشناخته هایی را در درون خود چون گوهری گرانبها دارد که میتوان از این بعد زن امنیت ، آرامش ، صلح و تمام صفات نیکو را در زمین حاکم کرد . چیزهایی که در درون مرد ها به حکم طبیعت نهادینه نشده . زن برای رهایی مرد از چنگال زندان بسته عقل آفریده شد . از این روست که مردان شیطان صفت از ابتدای خلقت سعی در تخریب شخصیت و چهره ستودنی زن داشته و دارند . 
امروز روز " زن " است . گویی روز خداوند است و در حقیقت امروز زیباترین ، لطیف ترین و با شکوه ترین روز زمین است . 
روز جهانی زن را به الهه بی همتای زندگیم ، همسر باوفا و دانشمندم و مادر بزرگوار و نازنینم و خواهر عزیز و دوست داشتنیم و همه زنهای جهان تبریک عرض مینمایم .

شایان دیبا

به دیدن کسی که با تو سر سنگین است مرو . با کسی که سخنت را تکذیب کند گفتگو مکن . برای کسی که گوش ندهد حرف نزن 

افلاطون

ببار ای بارون ببار
با دلم گریه کن خون ببار
در شبهای تیره چون زلف یار
بهر لیلی چو مجنون ببار
ای بارون
ایالت پنسیلوانیا - شهر زیبای فیلادلفیا نخستین پایتخت آمریکا
بیست و پنجم ژانویه 2019

برف دلربا به دیار ما هم رسید
واشینگتن دیسی زیبا با پیراهن حریر برف سفید پوش شد

After a busy day in Silver Spring library

در هجمه این سکوت 
سراب را برگزیدی
و در پایان راه
با توشه خود خواهی
بخود خواهی رسید
اما بدون تپشهای قلب من
بدون هُرم دستهای عاشق من
بدون خورشید
بدون رویاهای زیبای کودکانه
و بدون بادبادکهای به آسمان رسیده
با زایش جنین نارس آرزو
با اقیانوسی از کابوس و حسرت
و پایان راه 
تلخترین سمفونی این جراحت است
تلخترین حادثه هستی
یعنی دیوار

Happy new year 2019

مامان بزرگ عزیزم
آسمانی شدنت را در این دور دستها به غم نشسته ام
گر چه رها شدن از بند تن و این دنیا برای تو اوج آرامش است
اما حسرت دوباره دیدنت تا واپسین نفس در قلب و جان من خواهد ماند
از تو ممنونم بخاطر آنهمه مهربانی و محبتی که در حقم روا داشتی
همیشه در قلبم زنده خواهی بود
سفر بخیر و روحت شاد ای بزرگ بانو

آدمی تا زمانی که سختی هایش را می فهمد زنده است ،ولی وقتی سختی های دیگران را درک می کند آنوقت یک انسان است....

لئو تولستوی

هدیه ای زیبا از زیباترین عطیه آسمانی زندگیم
این خودنویس نفیس با بدنه چوبی و نوک طلا را همسر نازنین و دانشمندم به مناسبت موفقیت من در دانشگاه به من مرحمت کردند .
حسی زیبا که با هیچ قلمی نمیتوان تشریح کرد

آمد اما در نگاهش، آن نوازش‌ها نبود 
چشم خواب‌آلوده‌اش را، مستی رویا نبود 
نقش عشق و آرزو، از چهره دل شسته بود 
عکس شیدایی در آن آیینه سیما نبود 
لب همان لب بود،‌ اما بوسه‌اش گرمی نداشت 
دل همان دل بود، اما مست و بی‌پروا نبود 
در دل بیزار خود جز بیم رسوایی نداشت 
گر چه روزی همنشین جز با من رسوا نبود 
در نگاه سرد او غوغای دل خاموش بود 
برق چشمش را نشان از آتش سودا نبود 
دیدم آن چشم درخشان را، ولی در این صدف 
گوهر اشکی که من می‌خواستم پیدا نبود 
بر لب لرزان من، فریاد دل خاموش شد 
آخر آن تنها امید جان من، تنها نبود 
جز من و او «دیگری» هم بود، اما ای دریغ 
اگر از درد دلم، زان عشق جان فرسا نبود 
ای نداده خوشه‌ای زان خرمن زیبایی‌ام 
تا نبودی در کنارم، زندگی زیبا نبود 

مرحوم استاد ابوالحسن ورزی

دوباره می‌سازمت وطن
اگر چه با خشت جان خویش 
ستون به سقف تو می زنم، 
اگر چه با استخوان خویش 
دوباره می بویم از تو گُل، 
به میل نسل جوان تو 
دوباره می شویم از تو خون، 
به سیل اشک روان خویش

"سیمین بهبهانی"